Ahbap-Çavuş Cumhuriyeti: CHP’de Delegelik Trajedisi

Delegelik Sendromu: Ahbap-Çavuş Cumhuriyeti

Kartal'da siyasette ideolojiden liyakatten emekten mücadeleden çok ahbap-çavuş, kırve-dayı, muhtalip-talip matematiği ile ölçülür. CHP de bundan nasibini fazlasıyla alıyor. Sandık başında oy değil, amca sayılıyor; program değil, kayınço hatırlanıyor.

Belediye başkanları tutuklanırken, halkın iradesi gasp edilirken CHP’nin yapması gereken örgütlü bir demokrasi mücadelesiydi. Ama biz ne görüyoruz? “Aliyi getirdin mi, Fatma listede mi, Ayşe gelecek mi, Aysel tatilde mi?” sorularıyla geçen delegelik günleri…

Üyelerin %60’ı gelmemiş. Gelse de sahne aynı:

Koltuk sevdası,

Makam kavgası,

40 yıllık aynı sorunların tekerrürü.

Ortada ülke yok, ilke yok, vatan yok. Tek dert: İşe girme imkânı!

Aşiret düzeninde belediye meclis üyelerinin güdümünde, feodal kurnazlıkla yürüyen bir örgüt… “İleriye gitmek” yerine köy minibüsüne binmiş gibi: sürekli geri vites.

chp kartal'ın İronisi: Katılım Az, Kırgınlık Çok

📌 “CHP delegeliği: Katılım %26, dedikodu %100, çözüm %0.”
📌 “Üyeler gelmedi, gelen de gülmedi.”
📌 “Ali geldi mi, ayşe listede mi? Demokrasi mi? O da yolda.”
📌 “Kırve siyaseti: Dayı aday, amca divanda, torun listede.”
📌 “Ülke ileri gidiyor mu? Hayır, delegeler hâlâ 40 yıl öncesini tartışıyor.”

Delegelik: Sendrom mu, Stand-up Gösterisi mi?

CHP’nin sorunu ideolojisinde değil, örgütlenme mantığında. Demokrasi, mahalle dedikodusuna teslim edilmiş durumda. Delegeler listelerde, emekçiler listelerin dışında.

Ezcümle:
Bu tabloya bakınca, insanın aklına şu geliyor:
“CHP’de demokrasi değil, delegeler seçiliyor!”