Hafta sonu amelelik yapıyor: “Çocuklar üşümesin diye çalışıyorum”
Çekiç, hafta sonları Şükrüpaşa Mahallesi’nde bir inşaatta amelelik yaparak kazandığı yevmiyeyi öğrencilerine ayakkabı almak için harcıyor.
Üstelik sadece kendisi değil… İnşaat sahibi ve ustalar da “Biz de varız” diyerek destek veriyor.
Her bir ustanın yevmiyesi, her bir kürek harç, her bir damla emek…
Bir çocuğun ayağına sıcak bir ayakkabı olarak geri dönüyor.
“Fırsat eşitliği için gerekirse her hafta çalışırım”
Çekiç, yaptığı çalışmayı şu sözlerle anlattı:
“Öğrencilerimin fırsat eşitliğinden en üst seviyede yararlanabilmeleri için ne yapabilirim diye düşündüm. Ustalarla görüştüm, onların desteğiyle bu kararı aldım. Ben amelelik, onlar ustalık yapacak. Kazandığımız yevmiyelerle ihtiyacı olan öğrencilerimize ayakkabı alacağız.”
Bugün 10 kişi çalışınca
➡️ 20 öğrencinin ayakkabı ihtiyacı tek günde karşılanmış oldu.
Hedef: 128 çocuğun tamamı
Çekiç’in hedefi net ve tertemiz:
Okuldaki 128 öğrencinin ayakkabı ihtiyacı tamamen karşılanana kadar çalışmaya devam etmek.
Edirne’deki bu dayanışma, insanı derinden sarsan bir gerçeği tekrar hatırlatıyor:
Bazen bir toplumun en büyük iyiliği, en sessiz yerden gelir…
Bir okul müdürünün nasırlı ellerinden, yorulmuş omuzlarından, ama tertemiz kalbinden.
